جــــــــام غـــــــــــــم

قلبم میسوزد . . .
سوزشی ازروی زخم ها وترک هایی ک روزگاربرجای گزاشته . ..
آهای دنیا؟ دیگرچه ازقلبم مانده ک بندش بزنی ؟
تمام داروندارم راربودی بی انکه بدانی همه ی دارو ندارم او بود . . .
آری . . .
تونمیدانستی که من عمری زندگی کردم اما معنی انرازمانی فهمیدم که عشق را با او تجربه کردم
زمانی فهمیدم ک اسمان وزمین،خواب وبیداریو….همه دریک کلمه خلاصه میشدوان عشق بود
از عشق دلزده بودم،برایم معنایی نداشت…انراچیزی میپنداشتم ک اصلاوجودنداشت . . .
اما…ازهمان لحظه ک اسمان سیاه نگاهم ب دریای ابی نگاهت گره خوردتمام این باورهارا نقض کردم!
زندگیم حال وهوای دیگری گرفت . . .
دم ازعشق ودوست داشتن وباتوبودن میزدم . . .
روزوشب،خواب وبیداری وخلاصه همه ی من درتوخلاصه میشدواین بودمعنای واقعی عشق…توتنهادرقلب من باشی ومن تنها درقلب تو!تنهای تنها . . .
زمانی ک می اندیشم ک ان ساحل نگاهت،دریایی ازمحبتت همه وهمه تنها برای من است احساس غرورمی کنم . . .
خلاصه می گویم…من باتودراوج خوشبختی سیرمیکردم وغمی دردل نداشتم . . .
باوجودتوتمامی سختی هاورنج هاراتحمل میکرد،دیگراززنده بودن احساس سرخوردگی نمی کردم . . .
اما…نمیدانستم ارامش قبل ازطوفان ک میگویندهمین است !
تمام خوشی هایم ناخوش شد…رویاهایم تبدیل ب کابوس شد . . .
رفتی…!
رفتی ومرادردل بی کسی هاودردهایم تنهاگزاشتی . . .
رفتی بی انکه بدانی بااین کار زندگی وهستیم رابرباددادی . . .
معشوقه ی من؟!…
اخرچرا؟ب کدامین گناه نکرده مجازاتم میکنی؟
منی ک درتمام این مدت ازهیچ محبت و عشقی دریغ نکردم…منی ک باعشقت ب دنیافخرمیفروختم…منی ک شبهای سردم رادراغوش گرم توب سحرمیرساندم…
رسم عاشقی این نبود…
اما من همیشه دررویاهایم باتوسیرمیکنم جسمت درکنارم نیست اماروحت همیشه بامن است…
میدانم تورفتی…تنهایم گزاشتی اما…
همیشه درخاطرم هستی معشوقه ی من…
طبق عادت قرارملاقاتی باتودارم…
مثل همیشه راس ساعت بادسته گلی ازگلهای رز،یک شیشه گلاب،همان جای همیشگی…
قطعه ی۶۴ردیف۳…!